آشنایی با ۶ زنی که اولین برنامهنویسان کامپیوتر در آمریکا بودند
براساس گزارش ساینس الرت، این افراد بدون وجود زبان برنامهنویسی و ابزار رسمی،توانستند ماشینی خلق کنند که از توانایی انجام محاسبات با سرعت 10 هزار برابر بیشتر از هر ماشین محاسباتی دیگری برخوردار بود و در حقیقت طی فرایند ساخت این ماشین، به عاملی برای آغاز تحول دیجیتال تبدیل شدند. با این همه نام این 6 نفر به دلیل جنسیتشان به مرور نادیده گرفته شد تا حدی که امروزه بسیاری این افراد را نمیشناسند.
بیشتر بخشهای این رایانه اولیه که ENIAC نام داشت توسط مردان ساخته شد، اما برنامهنویسی آن به عهده 6 ریاضیدان زن به نامهای بتی جین جنینگز بارتیک، کتلین مکنالتی ماکلی آنتونلی، روث لیکترمن تیتلبام، فرانسس بیلاس اسپنس، مارلین وستکاف ملتزر و بتی اسنایدر هولبرتون بود. این 6 زن ریاضیدانانی برجسته بودند که برای انجام ماموریتی بزرگ، به فکر واداشتن یک ماشین،به استخدام دولت آمریکا درآمدند.
تنها کمکی که این افراد دریافت کردند پشتهای از نقشههای سیمکشی و امکان دسترسی همیشگی به رایانه اصلی بود،ماشینی که کل فضای یک اتاق را اشغال کردهبود و از 18 هزار لوله خلاء، 70 هزار واحد مقاومت برق ،10 هزار خازن و پنج میلیون اتصال دستساز تشکیل شدهبود.
این گروه 6 نفره در دو یا سه شیفت کاری هر 6 روز هفته کار میکردند،کابلها و مدارها را میان بخشهای مختلف دستگاه جابهجا میکردند، و گاه مجبور میشدند برای تعمیر یک نقص به درون ماشین بخزند. زمانی که دستگاه آماده شد نحوه کار با رایانه به مردان آموزش داده شد و زمانی که خبرنگاران برای تهیه گزارش به محل نگهداری از دستگاه وارد شدند، بیشتر آنها فکر کردند این 6 زن مدلهایی هستند که برای بهتر دیده شدن دستگاه آنجا ایستادهاند.
پس از پایان پروژه تقدیرنامهای به این 6 ریاضیدان اهدا شد اما پس از آن به عنوان عضو رسمی پروژه شناخته نشدند و حتی در روز افتتاح دستگاه نیز از آنها برای حضور در مراسم رسمی در کنار همکاران مردشان دعوت نشد.
طی 50 سال گذشته تقریبا هیچکس درباره مشارکت این زنان در ساخت این رایانه اطلاعی نداشت اما در نهایت در سال 1997 تمامی آنها به تالار مشاهیر فناوری افزوده شدند و در همان سال، هولبرتون جایزه آگوستا آدا لوولاک، یکی از معتبرترین جوایز مشارکت زنان در علوم رایانهای را دریافت کرد.
اکنون روز 15 فوریه به احترام این 6 زن ریاضیدان به عنوان روز ENIAC شناخته میشود. در سال 2015 نیز مدرسه مهندسی نرمافزاری در سنفرانسیسکو به نام هولبرتون افتتاح شد. اگرچه این زنان در نهایت به شهرتی که شایستگی آن را داشتند رسیدند،اما این اولین و آخرین باری نخواهد بود که دستاوردهای زنان در این حوزه نادیده گرفته میشود.
کارولین لیگتون بنیانگذار سازمان بینالمللی زنان در فناوری میگوید مردان در آن دوران در حقیقت نیت شومی نداشتهاند، عمل آنها تنها بازتابی از طرزفکر حاکم آن دوران بودهاست، طرزفکری که امروز نیز با شدتی متفاوت همچنان وجود دارد. تردیدی وجود ندارد که امروز نیز زنان شگفتانگیزی در حوزه علوم و فناوری مشغول به کارند که کسی آنها را نمیشناسد.
منبع : همشهری آنلاین
دیدگاهتان را بنویسید